Vorig jaar ben ik tijdens een weekendje weg met mijn vriendin de Muur van Huy opgelopen. Tijdens de wandeltocht kwam ik erachter hoe inhumaan het eigenlijk is om een renner over deze verschrikkelijke heuvel te laten fietsen. Laat staan finishen.. Een paar weken terug keek ik vol bewondering naar de heren en (vooral) dames die de Waalse Pijl reden. Zij moesten op ongeveer 30km van de meet al een keer de Muur op om vervolgens te finishen bovenop de Muur. Toen ik dat zag moest ik direct aan de wandeling denken op de Muur.. Auw! wat deed dat pijn!
Donderdag assisteer ik -samen met mede "Groene Hart Rijders" oprichter Christaan- de Tour for Life, bij de Steven Rooks Classic. Een dag later gaan we zelf een mooie trainingstocht maken. Ik heb me er mentaal zwaar op voor moeten bereiden (en sta er nog niet echt helemaal achter) maar in onze mooie route nemen we de Muur van Huy mee.. Ik heb meer schrik van deze 1 kilometer slopende klim dan van de ruim 180 kilometer die we gaan fietsen..
Ik ben er (bijna) klaar voor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten